به زبان آوردن جمله ای نا امید کننده، ذهن کودک را مدت ها درگیر کرده و او را سرخورده می کند. به زبان آوردن واژگان آزار دهنده هرگز از ذهن پاک نمی شوند و جبران آن دشوار است.
اهمیت نمی دهم
بچه ها دوست دارند جزییات مکالمات و گفت و گوهایی را که حین بازی با دوستان داشته اند بازگو کنند، اما والدین حوصله ندارند و جملات " برام مهم نیست " یا " به من چه مربوط؟ " را به زبان می آورند. به زبان آوردن این جملات، سبب می شود کودک حرف هایش را قطع کند. اکثر والدینی که فرزندان جوان دارند از سکوت فرزندان شان شاکی هستند، اما نحوه برخورد و ارتباط شان با آنها را در کودکی فراموش کرده اند. در کودکی، به حرف های آنها گوش کرده و شنونده خوبی بوده اید. زمانی که وقت کافی برای شنیدن حرف هایشان ندارید به آنها بگویید الان نمی توانید روی حرف هایش تمرکز کنید. می توانید زمانی را تعیین کنید که حرف هایش را با شما در میان بگذارد. بچه ها نیاز دارند با والدینشان صحبت کنند پس سعی کنید این فرصت را برای آنها ایجاد کنید.
مطابق سنت رفتار کن
دخترتان هفت ساله است اما فکر می کنید رفتارهایش مانند دختری سه ساله است؟ روان شناسان کودک معتقدند، والدین با این عکس العمل تلاش می کنند وضعیت نا امید کننده شان را کنترل کنند. بچه ممکن است مطابق سن اش رفتار کند ولی والدین با گفتن این جمله می خواهند احساس بهتری داشته باشند. بچه هایی که انتقاد والدین را می شنوند سعی می کنند با کارهای غیر عادی توجه آنها را جلب کنند. وقتی عصبی می شوید آرام و بی حرکت بایستید. این کار سبب می شود آدرنالین بدن تان پایین بیاید و به جای اینکه قسمت هیجانی مغز عمل کند قسمت منطقی و عقلانی به کار بیفتد.
عذرخواهی کن
فرزندتان اسباب بازی همبازی اش را برداشته و او را ناراحت کرده است. به جای آن که از او بخواهید عذرخواهی کند به او یاد دهید با محبت و دلسوز باش. مجبور کردن کودک برای عذرخواهی کاری عبث است، اما اجتماعی با محبت بودن چیزی است که او باید بیاموزد. به جای فرزندتان شما عذرخواهی کنید تا او یاد بگیرد در چنین مواقعی چه باید کند.
نفهمیدی؟
چند بار تلاش کرده اید به فرزندتان جدول ضرب یا پرتاب کردن توپ را یاد بدهید؟ وقتی می بینید یاد نگرفته نگویید " نفهمیدی؟ ". به زبان آوردن این کلمه نوعی قضاوت عجولانه است و سبب سرخوردگی کودک می شود. به جای به زبان آوردن این کلمه، استراحت کنید و دوباره آموزش قدم به قدم را آغاز کنید.
تنهایت می گذارم
تصور کنید به محوطه بازی یا پارک رفته اید و بعد از یک ساعت مجبورید آنجا را ترک کنید، اما فرزندتان نمی آید؛ هرگز نگویید:" من رفتم تو اینجا تنها بمان." بچه حرف های تان را جدی می گیرد و می ترسد، اما وقتی می بیند تهدیدتان دروغ است چه می کند؟ شما دوست دارید فرزندتان حرف های شما را با جان و دل بپذیرد، پس به او دروغ نگویید و از تهدیدهای تو خالی استفاده نکنید.
